jueves, 15 de septiembre de 2016

Celebrémonos.

Hoy me he levantado con la certeza de ser alguien que, dicho sin complejos, lo tiene todo.
No me sobra nada, no me malinterpretéis, de hecho podría incluso quejarme de la falta de un par o tres de cosillas bastante esenciales -pasta, tiempo, horas de sueño, pasta-, pero si hago un ejercicio de honestidad conmigo misma no me da miedo decir que, a día de hoy, soy jodidamente feliz. Así, con la palabrota convirtiéndolo todo en un enorme superlativo, que siempre mola más y ya sabéis cuánto me gustan. 
Y supongo que a vosotros os da igual -lógico-, tal vez me deis la enhorabuena y me roguéis que corte el rollo ya y me ponga con lo mío, que no hemos venido aquí para esto, y a mi me cuesta poco divagar.
Pero... Hoy quería dedicarle esta entrada a alguien a quien sé que, realmente, le importa. Si os concentráis, seguro que la oís gritar: -¡¡Soy a quien más le importa!! ¡Y punto! -que es la forma en la que ella termina todas sus frases.

Mi jovencísima madre, cumple años. 
Y aunque hoy físicamente no puedo estar a su lado, me apetecía hacerle este pequeño pero muy merecido homenaje. Mi madre es especial. Sin más. Ella nunca me hizo magdalenas, aunque estoy segura que incluso esto generaría discusión. Tampoco me dejaba comer nada excesivamente industrial, me ponía unos osos enormes (y horribles) en la cabeza, y le daba un miedo atroz que me subiera a una bici. Lo que que hacía mi madre era parar el golpe, abrazarme antes de que llegara el llanto, protegerme de todo aquello que creía que podía dolerme, armada únicamente con sus ganas y su indiscutible fuerza (muy superior a su tamaño), acariciarme por las noches mientras no dejaba de repetirme lo bonita que era, hasta que me dormía.

Escuchar, estar siempre ahí. A mi lado. Inquebrantable, pese a todo, pese a mi adolescencia rebelde y a mi habilidad para discutir, a mi obstinación por escoger el camino difícil y evadir las normas que no me interesaba seguir. Si la paciencia y la constancia fueran conceptos tangibles, ella sería su primera y más justa representante.

Lo bueno de mi madre, es que está muy viva. Es que a pesar de tener miedo, siempre mira de frente, honesta, leal, incluso desafiante a veces. Lo bueno de mi madre, es que siempre corre cuando de verdad hay que correr. Lo mejor de mi madre, es que es mi madre. Y yo, no podría quererla más.

Moltes felicitats, mare. T'estimo.

Marta.

21 comentarios:

  1. Hola Marta!!

    Vale. Me apunto! ¿Qué hay que celebrar? Que sepas que aquí servidora se apunta a un bombardeo. MUAHAHAHA!

    Bien, a lo que voy.

    No puedo estar más de acuerdo con tu reflexión. Nos quejamos por nada cuándo lo tenemos todo y a veces olvidamos que lo más importante: salud y gente que nos quiere y a la que queremos están con nosotros. A mi sinceramente, me basta con eso, porqué todo lo demás, le pese a quién le pese es secundario.

    Las madres. No sé què faríem sense elles. Son el nostre tot. ♥

    Preciosa entrada.

    Un petonàs enooorme!!! ♥

    ResponderEliminar
  2. Ostras Marta...un cop més has aconseguit emocionar-me. I ho fas des del fons de l'anima, des del més endins i més amagat. Res, absolutament res em produeix més felicitat q sentir-te així de viva, engrescada, contenta...fidel a tu mateixa i al camí que amb il.lusió segueixes. Sempre t ho he dit: ets l'Ave Fénix que sorgeix de les brases, renovada i disposada per aconseguir el que dignament et mereixes.
    Gràcies per ser com ets. Estic encantada i molt feliç d'haver-te conegut!!! Seguim ;)

    ResponderEliminar
  3. Com la mami no hi ha ningú en tot el món, mamare mai em va fer magdalenes tampoc. Pero em dona les abraçades i petons que necesito. Que alló material que no ens han donat no val res al cantó de l'amor i el carinyo diari. A tu et posava ossos, a mi la meva em feia cues ven apretades que em deixaven la cara ben estirada xD

    Moltes felicitats mami de la Marta, i moltes gracies per tenir una filla com la Marta. (Segur que la conec de vista a la mami)
    Petons

    ResponderEliminar
  4. Qué entrada más bonita!! Felicidades a tu mami 😀 Madre no hay más que una <3

    Besos :*

    ResponderEliminar
  5. Oooohhh chiqui, ¡¡qué bonito el post!!
    Felicidades a tu mamá.
    Besos.

    ResponderEliminar
  6. Hola bonita^^ Que bonito que le hayas dedicado una entrada a tu madre, la verdad es algo verdaderamente maravilloso, no, lo siguiente! Es que todo lo que has dicho me ha acabado emocionando y irremediablemente he traído los recuerdos que tuve con mi mamá y sí, yo la verdad no entiendo cuando la gente se queja de no tener esto, lo otro, cuando tenemos un tesoro frente a nosotros, para que pedir más? Y bueno, felicidades! Que cumpla muchos años más :D Un besito <3

    ResponderEliminar
  7. Ohh guapa! Qué bonito te ha quedado. Felicítala de mi parte. Un besote.

    ResponderEliminar
  8. Preciosas palabras, seguro que tu madre se merece cada una de ellas!
    Felicidades a las dos!
    Besos!

    ResponderEliminar
  9. Olee y olee! Precioso homenaje. Nunca hay que olvidarse a quién le debemos la vida. Felicitaciones a esa joven madre y a ti.
    Besos y buen finde guapa 😚

    ResponderEliminar
  10. ¡Hola Marta !

    Felicidades a vos y a tu madrecita, que hermosa homenaje, escribes muy bien.
    Saludos a tu madre de mí parte guapa.

    Besos

    ResponderEliminar
  11. Felicita-la de part meva que segur que li fa il•lusió.

    ResponderEliminar
  12. Hola!
    Que bonito y sentido homenaje le haz hecho a tu madre en su cumple, de seguro se va a sentir muy especial a leer tus hermosas palabras.
    Felicidades!!
    Besos

    ResponderEliminar
  13. Quina entrada més bonica...! M'ha encantat, esper que li hagis deixat llegir el post :)

    ResponderEliminar
  14. ¡Preciosa!

    ¿Sabes lo guay que es volver a leerte y encontrarme con esta entrada? ¡Es genial!

    Me alegro mucho, muchísimo que seas feliz y, sobre todo, que seas consciente de eso con tanta claridad. Todos deberíamos hacer de vez en cuando un ejercicio de meditación como este de vez en cuando para valorar lo que tenemos.

    ¡Y por supuesto, muchas felicidades a tu madre! Aunque sea con retraso. Y tus palabras son tan sentidas y bonitas que estoy segura de que ella habrá disfrutado más que nadie leyéndote.

    ¡Un abrazo enorme y mil besos!

    ResponderEliminar
  15. Que bonita entrada, guapísima! Y dí que si, y dilo alto!! un besazo a tu madre y a ti!

    ResponderEliminar
  16. Hola Marta!!!
    Lo primero, pedirte disculpas por haber tardado tanto en pasar por aquí!!
    Sé que el post es de hace unos días, pero me ha parecido tan bonito, que tenía que comentarte y felicitar a tu madre, aunque sea con retraso :D
    La verdad es que tienes mucha razón en lo que dices y me han encantado tus palabras para describir todo lo que ella te ha enseñado!!
    Besos guapa :33

    ResponderEliminar
  17. Què ha passat amb les publicacions habituals d'aquest blog?! Amb el que a mi m'agradavaen! Va tot bé Marta?

    ResponderEliminar
  18. hola!! Acabo de descubrir, yo también pertenezco a la iniciativa de seamos seguidores y ya te sigo. Te dejo mi blog por si te apetece pasarte. https://unaluciernagaliteraria.blogspot.com.es/
    un abrazo

    ResponderEliminar
  19. Hola! Conseguí tu blog gracias a la iniciativa 'Seamos Seguidores' y ya te sigo, espero verte por mi blog :justbooksvenezuela.blogspot.com
    SAludos y nos leemos!

    ResponderEliminar
  20. Hola Mahalta!!! que entrada bonita. Te comprendo porque siento lo mismo respecto a mi madre y la adoro más que nada en el mundo. Así que es un detalle muy lindo que agradezcas por ello y la disfrutes. Yo vivo lejos de ella y el echarla de menos hace que uno valore más ciertas cosas.

    un beso

    ResponderEliminar
  21. que bonito! te entiendo perfectamente !por cierto, vengo de la iniciativa cadena de comentarios, nos vamos leyendo! te empiezo a seguir! te espero por mi blog! un beso

    ResponderEliminar

¡¡Gracias por leerme y comentar!!

Tus opiniones enriquecen el blog, no dejes de añadirla (procura, por favor, hacerlo con respeto). No se admite el SPAM, pero puedes dejar tu enlace si antes has comentado la entrada, me pasaré por tu blog tan pronto pueda.

Salut i lletres. :)