domingo, 17 de abril de 2016

Reseña: Tal vez mañana

(suena) - Maybe Someday - Griffin Peterson


¡Hola, lectores!

Ya vuelvo a estar por aquí. Nueva reseña, ya sabéis, como siempre, a bajo en los comentarios podéis decirme qué os pareció a vosotros. ;)




Título: Tal vez mañana
Autor/a: Colleen Hoover
Ed. Planeta · 2016 · 549 pág.
ISBN 9788408150275
¡Lo quiero!


Lo mejor de Tal vez mañana es su honestidad, no creo que nadie pueda confundirlo con lo que no es, solo hace falta ver su edición. El género al que pertenece y el público al que va destinado, son evidentes, y lo agradezco. Principalmente porque no me da verguenza admitir que soy una fan de la romántica, y que sea o no juvenil no podría importarme menos, siempre y cuando esté bien escrito, claro. Y este libro lo está. 
Colleen Hoover escribe bien y usa de manera inteligente los recursos de los que dispone. No me ha encantado, pero tampoco me ha disgustado. Me explico, tengo claro que voy a leer más novelas de la autora porque quiero tener una idea más amplia de su trabajo publicado.

"–No puedo despedirme de ella cuando en realidad no quiero que se vaya –le respondo."
(Tal vez mañana; Colleen Hoover - página 414)


A favor de Tal vez mañana

1) El final, me pareció precioso. (azúcar del bueno, del que me gusta, del que me hace llorar)
2) La distancia de los personajes del libro con los comportamientos de tipo machista, y las relaciones de dependencia, que tan a menudo aparecen en este tipo de historias.

3) Una playlist creada exclusivamente para el libro. Me ayudó a meterme un poco más en la historia, además, me encantó.
* Os la dejo  → →  aquí por si queréis echarle un vistazo, pero recordad que las canciones tienen un orden establecido. Os recomiendo que no os lo saltéis.



4) El añadido de los mensajes que utilizan los protagonistas para comunicarse entre sí. Agiliza muchísimo la trama. 
5) La pluma de la autora, aunque no llega a explotarla del todo, me pareció muy buena. Creo que podría llegar a escribir cosas fantásticas, el potencial está ahí.

Mis 'peros': 

1) Monólogos interiores un poco forzados, a veces exagerados, difíciles de creer.
2) Afirmaciones a menudo demasiado absolutas. Dificultaron mi capacidad de empatizar con la trama. Todo muy TODO o NADA (valga la redundancia).
3) Protagonistas de extrema bondad y perfección. Añadirles unos cuantos defectos probablemente les hubiera humanizado más.
4) Personajes de los que de golpe dejé de saber nada, que tuve la sensación de que estaban ahí por estar, por llenar hueco y poco más.

"Sin embargo, he aprendido que al corazón no se le puede decir cuándo, ni a quién ni cómo debe amar. El corazón hace lo que le sale de las narices. Lo único que nosotros podemos controlar es si le damos a nuestra vida y a nuestra mente la oportunidad de acompasarse a nuestro corazón."
(Tal vez mañana; Colleen Hoover - página 495)

Sydney tiene veintidós años y le apasiona la música. Vive en un bonito piso compartido con Tori, su mejor amiga, cerca de la universidad en una zona residencial para estudiantes. Además, hace un par de años que sale con Hunter. ¿Qué más podría pedir? Su vida es casi perfecta.
A diario y hacia el atardecer, Sydney disfruta leyendo en el balcón, donde observa disimuladamente a su misterioso vecino practicar con la guitarra, mientras ella, casi sin quererlo, les añade letras a las canciones que él compone. Lo que no sabe, es que ese mismo vecino, Ridge, está a punto de cambiarlo todo.

Ridge va a revelarle un secreto que pondrá su mundo patas arriba, y a Sidney, esa información no le dejará más alternativa que la de abandonar su casa e irse, empezando de nuevo en otro lugar. Por suerte él también le ofrecerá un sitio donde quedarse, y un 'trabajo' que no podrá rechazar. Junto a él deberá componer las letras de las canciones del próximo disco de Sounds of Cedar.
El silencioso intercambio de ideas les provocará sensaciones contradictorias. Se emocionaran, vibrarán juntos, tendrán grandes ideas, les obligará a poner en duda todo lo que creían saber.
Syndey se convertirá en 'la musa' que hacía tanto tiempo que él buscaba, pero... Ridge tiene novia, Maggie, y además es encantadora, simpatiquísima. Tendrán que aprender no solo a comunicarse y a trabajar juntos, sino también la importancia de ser fiel a uno mismo. Nadie engaña a un corazón, y sale indemne del intento.

"Puede que yo no sea para ella el héroe que tanto me he esforzado en ser, porque, ahora mismo, tengo la sensación de que Maggie ni siquiera necesita un héroe. ¿Por qué iba a necesitarlo? Tiene a alguien mucho más fuerte de lo que yo llegaré a serlo jamás. Se tiene a sí misma. "
(Tal vez mañana; Colleen Hoover - página 435)

La clásica historia de romántica juvenil pero sin los típicos tópicos del género, sin recursos tóxicos a nivel de roles, aunque si facilones, seguramente un poco vistos.
Si os soy sincera (¡ALERTA SPOILER!) que los protagonistas se enamoraran teniendo los dos pareja me chirrió un poco al principio. No me creía que Ridge quisiera tantísimo a Maggie y a la vez se sintiera tan atraído por Sydney, ese triángulo amoroso no terminaba de encajarme. Pero lo cierto es que a medida que avanzaba la trama fui cambiando de opinión, y si no me convenció en un 100%, lo hizo en un 85%.

Así y todo, como ya os he comentado anteriormente, los protagonistas me parecieron demasiado impolutos, demasiado intachables moralmente hablando. Entiendo que haya lectores que acusen a la autora de pecar de frívola, pero no creo que su intención fuera la de ahondar en profundidad en conceptos como el amor o la fidelidad, ni siquiera pretende aportarnos nada nuevo, salvo algún detalle interactivo. Colleen Hoover desea entretenernos, sin más.

Como cuando te sientas un domingo delante de la tele a ver una peli y a comer palomitas. Placer ligero.

Vale, a nivel literario os quedaréis exactamente igual que antes de leerlo, pero el buen ratito que pasaréis no os lo quita nadie. Lo cierto es que a mi me dejó un buen sabor de boca, importante abstraerse de prejuicios críticos, claro. 
No le pondré ni más pegas ni más flores, es una novela que está ahí, y que para una tarde de verano, horchata en mano, pues es fantástica oigan. ;)

"Estímulos sonoros.
Son frecuentes, pero sobre todo cuando escucho ciertas canciones. Especialmente, algunas de las que nos gustaban a Hunter y a mí. Su escucho una canción durante un periodo particularmente deprimente y luego vuelvo a escucharla pasado algún tiempo, despierta de nuevo todos los sentimientos asociados a ese tema en concreto. Hay canciones que me encantaban y que ahora me niego en redondo a escuchar. Porque estimulan algunos recuerdos y sentimientos que no quiero revivir."
(Tal vez mañana, Colleen Hoover - página 451)


Hasta aquí por hoy, lectores.

¡Que tengáis todos una semana estupenda!


Salut i lletres,







32 comentarios:

  1. Tiene muy buena pinta pero lo veo mas para meter entre novelas, y ahora mismo no puedo incluir mas libros que tengo un monton pendientes. Besos

    ResponderEliminar
  2. Hola
    Yo quiero leer a esta autora,pero no me lo planteo como algo pronto.
    No sé con qué novela lo haré...
    Bonita y colorida reseña, jiji.
    Besos.

    ResponderEliminar
  3. Hola!
    Paso de puntillas porque tengo el libro marcado como "quizás"...
    Te devuelvo la visita de la iniciativa Seamos Seguidores aunque ya te seguía :p
    Besos

    ResponderEliminar
  4. Hola!
    Tengo muchas ganas de leer este libro, Collen me enamoró totalmente con Hopeless y Losing Hope *-*
    Saludos

    ResponderEliminar
  5. Hola!!
    Tengo este libro en pendiente, espero leerlo pronto me llama bastante.
    Un saludo :)

    ResponderEliminar
  6. Hola! Justo lo terminé el viernes y yo no me fijé tanto en esa perfección de los personajes, en lo que tienes razón, sino en el cambio tan grande que sufre Sidney. Pasé de una chica con mucha personalidad a otra que me llora por todo y me desesperó, no le lancé algo a la cabeza porque no podía, jajaja. Pero en general la historia me enganchó de principio a fin y me gustó bastante.
    Besos!

    ResponderEliminar
  7. Hola!!
    qué coincidencia!!
    justo antes de ayer terminé de leerlo y ayer lo reseñé :)
    a mi también me gustó, es de esos libros que aunque no son increíbles, te enganchan...estoy de acuerdo contigo en eso
    al igual que en los lados positivos, especialmente en cuanto al final, me encantó
    Un saludo :D
    yeswecanreadtogether.blogspot.com

    ResponderEliminar
  8. Me gustó mucho esta historia, me sorprendió para bien, con la novela juvenil todavía tengo algunos reparos. La historia de Ridge y Sydney es de los mejores New Adult que he leído hasta ahora, tiene algo especial, quizá por la manera en la que se desarrolla o puede que por Ridge, que es para llevárselo a casa. La cuestión es que me gustó mucho. MUCHO.

    ¡Mua!

    ResponderEliminar
  9. Hola! La verdad es que no me llama mucho este libro aunque veo que está gustando bastante, me alegra que te haya gustado. Excelente reseña.

    Un saludo!

    ResponderEliminar
  10. Buena reseña. La verdad es que todo el mundo habla maravillas de este libro, aunque a mi aún no me llame mucho. Quizás en un futuro me anime por lo que lo añado a mi lista de posibles.
    Saludos :)

    ResponderEliminar
  11. ¡Hola! Me gustó mucho la entrada, me encantó el libro cuando lo leí, es verdad lo de los monólogos un poco forzados, pero me encantó lo de los mensajes de texto y cómo ella no lo discrimina en ningún momento, como todos deberíamos hacer.
    Saludos, nos leemos pronto :)

    ResponderEliminar
  12. No he leído nada de la autora, pero tampoco lo descarto ^^

    ResponderEliminar
  13. Hola Mahalta!

    Doncs això t'anava a comentar jo ara, que es impossible confondre a qui va dirigit o de què va. Que la portada ja sembla un d'aquells follets de prevenció i educació sexual. Que me pongan blanco o negro sin matices, es llamar un poco de tontos a los adolescentes. Vamos, que yo sepa en esa edad se piensa (algunos no mucho, peeeeero...). El libro me recuerda un poco a la película 'Tú la letra, yo la música', que es una comèdia romàntica molt maca.

    Un petonàs!!!! ♥

    ResponderEliminar
  14. ¡Hola!
    Amé este libro, me parece sencillamente perfecto. Ridge es muy especial y el hecho de no hablar, hace que cada escena sea muy intensa.
    Gracias por tu reseña.
    Un beso ;)

    ResponderEliminar
  15. ¡Hola Mahalta!
    Muchas gracias por la reseña. Este tipo de historias no me gustan, para ser sincera. Últimamente se están poniendo muy de moda y al final son todas lo mismo.
    Sin embargo me alegro que te haya gustado :)
    Lo de la playlist me ha parecido muy original.

    ¡Un saludo! :)

    ResponderEliminar
  16. ♡ ¡Hola! ♡

    ¿Qué tal? ツ Bueno el libro me tiene en dudas... yo también soy fan de la romántica juvenil, de hecho más, muchísimos más que de la romántica adulta, pero hay algunos puntos que no me han atraído al leerlos en tu reseña.... Yo creo que de momento no me lo apunto, pero oye, si cae en mis manos, why not? :)

    Te espero en el blog, La Reina Lectora.

    ResponderEliminar
  17. ¡Hola! ¡Has sido nominada al Liebster Award en mi blog! Espero ver tus respuestas pronto ;), para verlas no olvides visitar http://unaislaperdidaymilesdelibrosporleer.blogspot.com.es/2016/04/liebster-award-3.html
    Besos

    ResponderEliminar
  18. Hola, la verdad es que a mí la historia me gustó bastante, como dices, deja buen sabor de boca. Parece que no suceden muchas cosas, pero me gusta cómo la autora desarrolla este tema que podría haber acabado muy mal, como logra que podamos entender la posición de los personajes, aunque creo que en algún momento hubo salidas un tanto fáciles, sin embargo, es una lectura que estoy contenta de haber realizado.
    ¡Saludos!

    ResponderEliminar
  19. Últimamente necesito un gran chute de lecturas ligeras, así que me lo llevo apuntado.
    ¡Un besazo! ♡

    ResponderEliminar
  20. Hola! A mi me encanto la historia. Gran reseña ^^ Espero que te pases a leerla^^ Un saludo desde paginasysonrisas.blogspot.com

    ResponderEliminar
  21. Hola guapi!!
    A mi esta historia me gustó muchísimo, los personajes (sobretodo Ridge), la trama, la bonita historia, la música... todo. Colleen es una gran escritora y siempre me sorprende con sus historias. Hopeless fue el primero que leí y me pareció una historia increíble también. Pero esta es mi favorita.

    Un petonet guapi. Nos vemos pronto! ;-)

    ResponderEliminar
  22. De esta autora solo he leído un libro y la verdad es que tengo ganas de repetir porque me gustó mucho, lo tendré en cuenta por si al final me animo.
    Un beso ^^

    ResponderEliminar
  23. Hola!
    Yo tengo una relación de amor-odio con esta autora porque no puedo negar que su pluma es bastante adictiva y engancha con sus tramas pero por otro lado siempre encuentro algún detalle [de las historias que he leído] que no me termina de convencer o cuadrarme del todo.
    Este libro no logra llamarme del todo la atención pero si me gustaría leerlo más adelante.
    Gracias por la reseña.
    Besos

    ResponderEliminar
  24. Hola xikii!
    Estoy algo sensible y a falta de amor, ¡LIBROS CON ROMANCE!
    Claramente me voy a comprar este libro y a deprimirme un rato.
    Comparto tu idea de que los personajes tan perfectos a veces no acaban de convencer...Aún así la historia parece preciosa! Y el detalle de la playlist me ha sorprendido!
    Un beso guaaaapa!

    ResponderEliminar
  25. ¡Hola!
    Lo leí y me gustó mucho. La autora tiene una prosa preciosa y escribe muy bien <3

    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  26. A mi me gustó un poco más la verdad, los personajes no me llegaronm a chirriar tanto.
    Un beso!

    ResponderEliminar
  27. ¡Hola! He oído hablar tan bien de este libro que tarde o temprano lo leeré^^
    Gracias por tu reseña!
    Un besito <3

    ResponderEliminar
  28. Hola Mahalta:

    Me parece muy original el libro que tenga su propia playlist, aunque no creo que me lo lea. Me ha gustado la reseña.

    Un beso ^^

    ResponderEliminar
  29. ¡Hola!
    Lo apunto para un futuro.
    Una reseña estupenda.
    ¡Nos leemos! :-)

    ResponderEliminar
  30. Hola! He leído de Colleen solamente November 9 y me gustó mucho, como decís a veces la autora es muy drástica, o es una cosa o la otra, pero es claramente una nueva referente en el género. Entiendo los puntos a favor y en contra que tenes con los personajes, pero si no lo has hecho, te recomiendo el libro que mencioné antes: tiene protagonistas un poco más profundos diría yo y Hoover agrega a su vez, algo de misterio.
    PD: me encantó como diseñaste la reseña, queda muy bonito!
    Saludos!
    St.Clouds♡

    ResponderEliminar

¡¡Gracias por leerme y comentar!!

Tus opiniones enriquecen el blog, no dejes de añadirla (procura, por favor, hacerlo con respeto). No se admite el SPAM, pero puedes dejar tu enlace si antes has comentado la entrada, me pasaré por tu blog tan pronto pueda.

Salut i lletres. :)